piątek, 10 lutego 2017

Adaptacja bajki „Śpiąca królewna” na sztukę teatralną.




Pod takim hasłem  08. lutego 2017r odbyło się spotkanie dzieci z Przedszkola 
w Niegowonicach ze scenarzystką teatralną Lidią Kałuzińską. Na wstępie spotkania L.Kałuzińska, która jest twórcą takich scenariuszy teatralnych dla dzieci jak „Zaczarowany Las”, „Dębowa Wróżka”, „Perełkowy Naszyjnik” czy „Bajka Mikołajka”, opowiedziała dzieciom o tym czym jest teatr, scenariusz, aktor, kostium czy rekwizyt teatralny.Wspólnie wybraną bajkę „Śpiąca królewna” dzieci najpierw opowiedziały, a później w wybranym miejscu stworzono scenę imitującą salę tronową, gdzie wybrani przez dzieci król i królowa zasiedli na królewskich tronach. Wdzięcznie prezentowała się lalka w wózku zastępująca nowonarodzoną córeczkę królewskiej pary. Do pałacu przybyło wielu pięknie ubranych w kostiumy  gości, których grały wszystkie przedszkolaki.Dary przekazywały dobre wróżki, a tą niedobrą, rzucającą zły czar zagrała wirująca po sali tronowej w barwnym cygańskim stroju Ewa Wójcik.Smutek dzieci rozwiała następna dobra wróżka, która złagodziła zły czar.Starszą już królewnę zagrała bardzo wesoła dziewczynka, która w radosnych podskokach przemierzała królewskie komnaty aż dostrzegła ostry ołówek , którym ukłuła się w palec a wtedy cały dwór usnął mocnym snem  na wiele lat.Dwaj królewicze pretendujący do ręki królewny, którzy odnaleźli ją w pałacu, dmuchając w skaleczony paluszek i mocno przytulając dziewczynkę odczarowali tak królewnę jak i cały dwór.Ucieszona tym para królewska zaprosiła wszystkie dzieci na bal. Przedszkolaki w przepięknych balowych strojach do tańca poprowadził przyjazny Kot w butach czyli Małgorzata Barska.W zaczarowanym kręgu tańca równie dobrze bawiły się dzieci starsze jak i maluchy oraz pracujące w przedszkolu panie.Całość w ogólnym harmiderze i zamieszaniu, z pełnym podziwu spokojem fotografował Bogdan Radko. Spotkanie odbyło się w ramach współpracy UTW Łazy z Przedszkolem w Niegowonicach. Żegnające nas dzieci pytały kiedy będzie następna bajka i to pytanie, chęć wspólnej zabawy i oczekiwanie na następne spotkanie było dla  studentów UTW wielką radością i najwspanialszym  podziękowaniem.
                                                                                        L.Kałuzińska


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.